Witajcie w drugiej odsłonie naszego kompendium – chronologicznego niespoilerowego podsumowania najważniejszych wydarzeń w odległej galaktyce oraz historii wszystkich gwiezdnowojennych publikacji (wraz z ich krótkimi opisami i linkami do recenzji), które wydarzenia te stworzyły.
W poprzedniej części Kompendium Legend zajmowaliśmy się czasami, które poprzedziły powstanie Republiki Galaktycznej. Była to najpierw epoka panowania niemal wszechmocnych Niebiańskich, a następnie okrutnych Rakatan. Okres ten został ukazany w niewielkim skrawku przez książkę i komiksy z serii Dawn of the Jedi.
W pierwszym tysiącleciu swojego istnienia Republika Galaktyczna doświadczyła gwałtownego rozwoju (głównie z powodu zagrożenia ze strony Imperium Huttów), a także swojej pierwszej wojny – trwającego sto lat konfliktu z Czcigodną Unią Desevro i Tionu. W międzyczasie w Zakonie Jedi doszło do Pierwszej Wielkiej Schizmy, kiedy Xendor i jego uczniowie postanowili poświęcić się badaniom ciemnej strony Mocy, zwanej wówczas Bogan. Wkrótce potem, około roku 24 500 BBY, Zakon Jedi oficjalnie nawiązał współpracę z Republiką.
Przez blisko pięć mileniów Republika sięgała jedynie Światów Środka i planet wzdłuż Perlemiańskiego Szlaku Handlowego. Przez kolejne tysiąclecia państwo rozszerzyło się na galaktyczny wschód, w międzyczasie doświadczając siedemnastu odsłon wojen domowych zwanych Alsakańskimi Konfliktami, a także wyjątkowo mrocznej epoki Krucjat Pius Dea. Był to okres, gdy Republiką przez milenium (od 11 965 do 10 966 BBY) rządziła militarystyczna sekta Pius Dea, której celem było „oczyszczenie” galaktyki z wpływów ras innych, niż ludzka.
Przez kilka tysiącleci panował względny spokój; przez 275 lat, od roku 9000 BBY Republiką rządził nawet Hutt o imieniu Blotus. Zmieniło się to dopiero wraz z Drugą Wielką Schizmą, która rozpoczęła się w roku 7003 BBY. Zapanowała epoka, którą historycy nazwali Stuletnią Ciemnością. Siły Jedi i Mrocznych Jedi, którzy poróżnili się m.in. o kwestie tworzenia życia z użyciem Mocy, toczyły wojnę bez pardonu aż do momentu, gdy ci drudzy zostali pokonani, a następnie wygnani z Republiki. Wygnańcy trafili na Korriban, gdzie przejęli władzę nad rasą zwaną Sithami i w ciągu najbliższych stuleci stworzyli potężne Imperium Sithów. Od tego momentu nazwa „Sith” zaczęła dotyczyć nie tylko członków rasy, ale też ich władców, użytkowników ciemnej strony Mocy.
Planety pod panowaniem Imperium Sithów pozostawały w izolacji od Republiki; w pewnym momencie zaginęła wszelka wiedza o szlakach nadprzestrzennych, które prowadziły do państwa pod kontrolą Coruscant. Republika z kolei nic nie wiedziała o istnieniu Sithów. Zmieniło się to w feralnym roku 5000 BBY, gdy zmarł Marka Ragnos, wyjątkowo potężny Mroczny Lord Sithów, który nie pozostawił po sobie jednoznacznego następcy. Rodzeństwo Daragonów żyjące z odnajdywania nowych szlaków nadprzestrzennych trafiło wówczas przypadkiem na terytorium Imperium Sithów. Wykorzystując wiedzę Daragonów o szlakach nadprzestrzennych, Sithowie znienacka uderzyli na Republikę, wywołując Wielką Wojnę Nadprzestrzenną. Wytworzyły się wówczas dwa nowe odłamy Sithów, niewielkie Zaginione Plemię Sithów oraz Imperium Sithów lorda Vitiate’a.
Sithowie Vitiate’a w pewnym momencie historii zaczęli potajemnie wpływać na niektóre wydarzenia rozgrywające się w Republice. Prawdopodobnie to z ich pomocą w roku 4250 BBY doszło do Trzeciej Wielkiej Schizmy, gdy garstka Jedi przeszła na ciemną stronę Mocy. Po bitwie stoczonej na Coruscant ci Mroczni Jedi trafili do systemu Vultar. Odkryli w nim Turbinę Kosmiczną, starożytną superbroń zbudowaną prawdopodobnie przez Niebiańskich. Podczas próby jej uruchomienia doszło do detonacji, która pochłonęła cały układ i zarazem zakończyła cały konflikt. W roku 4015 BBY na Coruscant miała miejsce jeszcze jedna bitwa – powstanie droidów, które nazwano Wielką Rewolucją Droidów.
Podobnie, jak to było w przypadku pierwszej części naszego Kompendium, zdecydowana większość wydarzeń, które są tu ukazane pochodzi z przewodników po Star Wars. Istnieje jednak znacząca różnica – jest to nie tylko zlepek zretconowanych opowieści, jak w przypadku Rakatan i Niebiańskich, ale raczej stopniowe dobudowywanie historii Jedi, Republiki i Sithów na podstawie pierwotnego źródła, którym były komiksy z cyklu Tales of the Jedi.
Pierwszą wzmiankę o tym okresie dostaliśmy w pierwszym zeszycie miniserii Dark Lords of the Sith z 1994 roku, gdzie jest mowa o Nadze Sadowie i upadłych Jedi, którzy zapanowali nad ludem Sithów. Historię tę doprecyzowały dwie późniejsze, prequelowe miniserie, Złoty wiek Sith oraz Upadek Imperium Sith z lat 1996-1997. Przez pewien czas terminy „schizma Jedi” i „Stuletnia Ciemność” funkcjonowały obok siebie, poza tym to wojna zapoczątkowana w roku 7003 BBY miała być Pierwszą Wielką Schizmą, nie drugą.
Nieco porządku wprowadził pierwszy Ilustrowany przewodnik po chronologii Gwiezdnych wojen z 2000 roku, ale to dopiero jego druga inkarnacja, The New Essential Chronology z 2005 roku rozszerzyła zaprezentowane tu wydarzenia, wprowadzając także kilka nowych i wcześniej nieznanych. W książce tej pojawiły się m.in. Krucjaty Pius Dea, czy wojna z Tionem. Kolejne przewodniki, takie jak Jedi vs. Sith: The Essential Guide to the Force z 2007 roku, czy The Essential Atlas z 2009 dołożyły po kilka cegiełek, a cały proces zwieńczyły dwie książki z kwietnia 2012 roku, Book of Sith i The Essential Guide to Warfare.
W latach 2009-2012 w ramach wstępu do kolejnych powieści z serii Przeznaczenie Jedi napisano osiem opowiadań, które wraz z jednym dodatkowym zebrano później w antologię Zaginione Plemię Sithów. Pierwsze cztery historie dzieją się w okresie Wielkiej Wojny Nadprzestrzennej i tuż po nim, ale ponieważ rozgrywają się na odizolowanej planecie Kesh nie mają szerszego związku z ogólną historią odległej galaktyki. Podobnie jest ze scenami z Rozdroży czasu z roku 5000 BBY, ukazującymi fragment historii związanej z powstaniem Zaginionego Plemienia Sithów.
KSIĄŻKI I KOMIKSY Z TEGO OKRESU
Są to dwie miniserie z cyklu Opowieści Jedi, łącznie 11 zeszytów (w tym jeden „zerowy”), które opowiadają historię Imperium Sithów tuż po śmierci Marki Ragnosa. Ukazują rywalizację Nagi Sadowa i Ludo Kressha o miano Mrocznego Lorda, przygody rodzeństwa Jori i Gava Daragonów, a także Wielką Wojnę Nadprzestrzenną. Obie te historie zostały wydane w Polsce w 2000 i 2001 roku pod nazwami Złoty wiek Sith i Upadek Imperium Sith. Link do naszej recenzji.
Pierwsze cztery opowiadania z antologii rozgrywają się w trakcie Wielkiej Wojny Nadprzestrzennej i jakiś czas po niej, po tym jak sithyjski okręt „Omen” rozbija się na nieodkrytej przez nikogo planecie Kesh. Śledzimy tu losy załogi „Omena”, jej relacje z tubylcami i powstanie Zaginionego Plemienia Sithów, które przez następnych pięć tysięcy lat pozostanie w zupełnej izolacji w stosunku do reszty galaktyki. Link do naszej recenzji.
Część tej powieści rozgrywa się w roku 5000 BBY. Z tych fragmentów książki dowiadujemy się, że „Omen” miał siostrzany okręt o nazwie „Harbinger”, dowiadujemy się także, co spowodowało katastrofę pierwszej z maszyn. Dalsza historia „Harbingera” i jego dowódcy rozgrywa się w roku 41 ABY i zostanie opisana w późniejszych częściach Kompendium. Link do naszej recenzji.
